Wyspa zamkowa na jeziorze Góreckim

W sercu Wielkopolskiego Parku Narodowego znajduje się największe na tym terenie jezioro rynnowe (jezioro Góreckie). Jest objęte obszarem ochrony ścisłej. Linię brzegową której długość przekracza 8 km. porasta ciekawy i urozmaicony drzewostan. Na jeziorze znajdują się dwie wyspy, na większej zwanej zamkową znajdują się ruiny romantycznego zameczku wybudowanego przez Tytusa Działyńskiego jako prezent ślubny dla swojej siostry Klaudyny Potockiej. Zamek wybudowany w latach 1824-25 był pierwszą w Wielkopolsce budowlą romantyczną o cechach gotyckich któremu nadano fasadowy charakter obronny. Projektantem budowli był prawdopodobnie sam Tytus Działyński. Niektóre źródła podają że budynek stanął na fundamentach starszej warowni wybudowanej przez Stanisława Górkę.

Klaudyna i Bernard Potoccy ostatni raz byli tu w sierpniu 1830 r. Po upadku powstania Listopadowego wyemigrowali a zameczek został pusty. W 1848 r. wokół jeziora zorganizowli się partyzanci. Władze Pruskie sądziły że w zameczku mieści się siedziba rządu powstańczego ostrzelały zamek ogniem artyleryjskim. Jak podają źródła historyczne partyzanci nigdy nie przebywali w pałacu. Od tego czasu zameczek jest malowniczą ruiną. Według legendy na wyspie pojawia się duch Stanisława Górki który za swój hulaszczy tryb życia trafił do piekła. Raz w roku wychodzi z piekła i przemierza wyspę zamkową w poszukiwaniu swojego zamku który podobno wcześniej istniał na wyspie. O północy zjawa znika w czeluściach piekła na kolejny rok.

Nad jezioro można się dostać niebieskim szlakiem ze Stęszewa i Mosiny, z Puszczykowa prowadzi szlak czerwony. Zameczek można podziwiać tylko z linii brzegowej jeziora więc warto zabrać  lornetkę lub aparat o długiej ogniskowej.